ஆனந்தமான கசப்பு

இந்தோனேசிய நட்சித்திர விடுதி ஒன்றில் என் நண்பர் மேலாளராக இருக்கிறார். சிங்கப்பூர் வரும்போதெல்லாம், விடுதியில் நடக்கும் சுவாரஸ்யங்களைப் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருப்பார். ஒரு பெண்ணைக் கூட்டிக்கொண்டு ஓய்வெடுக்க வந்த பணக்கார வாடிக்கையாளர் பற்றி நண்பர் ஒரு நாள் சொன்னார். அந்தப் பணக்காரரும் பெண்ணும் அறையில் இருந்தபோது, விடுதிக்கு இன்னொரு பெண் வந்தாராம். அந்த பணக்காரர் பெயரைக் குறிப்பிட்டு, தன்னை அவரது மனைவி என்று அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு, அறை எண் விவரம் கேட்டிருக் கிறார். என் நண்பர் மனதில் ஏதோ அலாரம் அடித்திருக்கிறது. உடனே உஷாராகி, பணக்காரரை இன்டர்காமில் அழைத்து விஷயத்தைச் சொல்லியிருக்கிறார். ஏதாவது உதவி செய்ய முடியுமா என்று பணக்காரர் என் நண்பரிடம் கேட்க, அறைக்குள் இருக்கும் பெண்ணை சைலண்ட்டாக வெளியேற்றவும் தடயங்களை மறைக்கவும் நண்பர் அவசரமாக இரண்டு பணியாளர்களை அனுப்பியிருக்கிறார். அறையை மின்னல் வேகத்தில் ஒழுங்குபடுத்தி பணக்காரரை அவருடைய மனைவியிடமிருந்து காப்பாற்றியதில் என் நண்பருக்கு பரம திருப்தி. காலத்தால் மறக்க முடியாத இந்த உதவிக்காக காலையில் பணக்கார வாடிக்கையாளரிடமிருந்து தக்க வெகுமதி கிடைக்குமென்று எதிர்பார்த் திருந்த நண்பருக்கு நடந்தது வேறு. அந்த வாடிக்கையாளர் நண்பரை வறுத்தெடுத்துவிட்டாராம். நண்பர் அனுப்பி வைத்த பணியாளர்கள் தடயங்களை வெளியே வீசும் அவசரத்தில், பணக்காரர் ஆசை ஆசையாக ஐவரி கோஸ்டிலிருந்து வாங்கி வந்த ரபூஸ்த்தா (Ivory Coast )காபிக்கொட்டை டின்னையும் வெளியே வீசி விட்டாராம் ,ஆசை மனைவி கோபத்தை விட ரபூஸ்த்தா கோப்பிக் கொட்டை மேல் பிரியம் அப்படி !

‘இசை மேதை பீத்தோவன் தினமும் காலையில் 60 ஐவரி கோஸ்ட் காப்பிக்கொட்டைகளை எண்ணி எடுத்து, அவற்றை நாள் முழுதும் வடிகட்டிக் குடிக்கும் பழக்கம் உடையவர்.தத்துவ ஞானிகளுக்கும், சூஃபிகளுக்கும் போதை தரும் ஒரு வஸ்துவாக காபி எத்தியோப்பியாவிலிருந்து அறிமுகமானது. ஒயின் மாதிரி சாறை வடித்து அருந்திக்கொண்டிருந்தவர்களில் ஒருவர் அதை வறுத்துப் பொடியாக்கி உபயோகித்தால் கூடுதல் சுவை தருவதைக் கண்டுபிடித்தார். சூஃபிகளுக்கு மதுவகைகள் விலக்கப்பட்ட பானங்களாக இருந்ததால், காபி அந்த இடத்தை நிரப்பியது. நடுநிசி தியானத்திற்கு எழுந்தவுடன் உடம்பைத் தயார்படுத்தும் காபியின் இடத்தை வேறு எதனாலும் நிரப்ப இயலவில்லை. அரபு மொழியில் Qahwa என்றால் ஒயின், Qawi என்றால் பலம்.பெர்ஷியா, எகிப்து, துருக்கி, ஆப்ரிக்க நாடுகளில் மெக்கா புனித யாத்ரீகர்களிடம் பரவிய காப்பிக்கொட்டை 1511ல் மெக்கா நகர ஆளுனரால் முதன் முதலில் தடைசெய்யப்பட்டது.

Travels in The Orient 1582 என்ற புத்தகம் வெளிவந்த பிறகுதான் காபியின் மகிமையைப் பற்றி ஐரோப்பியர் களுக்கு தெரியவந்தது. ஒயின்ஸ் கலாச்சாரத்தில் கொடி கட்டிப் பறந்துகொண்டிருந்த பிரான்ஸ் காபி அருந்தினால் மலட்டுத்தன்மையும், வாதமும் ஏற்படும் என்ற பிரச்சாரத்தில் ஈடுபட்டபோது புகழ்பெற்ற பிரான்ஸ் மருத்துவர் ஒருவர் காபி சிறுநீரகக் கல்லையும், ஸ்கார்வி நோயையும் குணப்படுத்துவதாக அறிவித்தார்.  காபி கிளப்கள் குறைந்த நேரத்தில் அதிக நேரம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் கலாச்சாரம் இங்கிலாந்திலிருந்து தொடங்கியது. பீர், ஒயின், விஸ்கி வகைகளைக் குடித்துவிட்டு மட்டையாகிவிடும் விருந்தினர்களுக்கு காபி குடிக்கும் கலாச்சாரம் ஒரு  மாற்றுத் தீர்வாக அமைந்தது. காபி தன்னை நிலைநிறுத்த பல தடைகளைக் கடந்து வந்திருக்கிறது. 16ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த ஸ்வீடன் அரசன் இரண்டாம் Adolf Gustav காபி குடிப்ப தால் உடம்பில் விஷமேறி வரும் என்பதை அறிவியல்ரீதியாக நிரூபிக்க முயன்றார். ஒரு மருத்துவக் குழு அமைத்து, அவர்கள் மூலம் இரண்டு ஜெயில் கைதிகளை ஆராய்ச்சிக்கு உட்படுத்தினார்.கைதிகள் காபியைத் தினமும் அதிக அளவில் குடிக்கவைக்கப் பட்டார்கள். கடைசியில் அரசனும், அந்த மருத்துவக் குழுவினரும் இறந்த பிறகும், கைதிகள் உயிர் வாழ்ந்தார்களாம்.பல விதமான தடைகளை அனுபவித்த காப்பிக்கு 1930களில் ஒலிம்பிக் விளையாட்டில் தடை விதிக்கப்பட்டது. 1960களில் ஊக்க மருந்து சோதனையை அறிமுகப்படுத்திய ஒலிம்பிக் கமிட்டி காபியையும் ஊக்க மருந்து லிஸ்ட்டில் சேர்த்தது. ஆனால் காமன்வெல்த் போட்டிகளில் ‘காபி குடிப்பதற்கான ஒரு பானம். ஊக்க மருந்தல்ல’ என்று தடை நீக்கப் பட்டது.

காபிக்கும் கருவுறுதலுக்கும் உள்ள தொடர்புகளை எலிகளை வைத்து ஆராய்ச்சி செய்ததில், கருமுட்டைகளை எடுத்துச்செல்லும் குழாய்களின் தசைஇயக்கத்தை காபி கட்டுப்படுத்துகிறது என்று கண்டுபிடித்தார்கள்.
காஃபின் பற்றிய இரண்டு முக்கியமான புத்தகங்கள் எழுதிய Jack James  காபிக்கு அடிமையான சுமார் 12,000  கர்ப்பிணிப் பெண்களின் குழந்தைகள் எந்தக் குறையுமில்லாமல்  பிறந்ததை ஆய்வு மூலம் பதிவு செய்தார் .ஜெர்மானியர்கள் அதிகமான பீர்விரும்பிகள் என்று சொல்வார்கள் ஆனால் உண்மையில் அவர்கள் காஃபி பிரியர்களாகவும் விளங்கினார்கள்.இது பீர் பருகலையே புறந்தள்ளியது. பதினாறாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்திலேயே இந்த ‘துருக்கிய பானம்’ பற்றிய செய்திகள் வெனிஸ் நகர வணிகர்கள் மூலம் ஐரோப்பாவை எட்டியிருந்தன. பதினேழாம் நூற்றாண்டில் – ஃபிரான்ஸிலும் இங்கிலாந்திலும் காஃபி விற்பனை நிலையங்கள் காஃபி வட்டங்களாகி அரண்மனை மற்றும் மேட்டுக்குடி மக்களிடம் இருந்து நகரங்களில் இருந்த பணக்கார நடுத்தர மக்களுக்கும் பரவியது. ஜெர்மனி ஒரு நாடாக உருவெடுப்பதற்கு முன்னர், தனக்கென அதற்குக் காலனிகள் ஏதும் இல்லை. எனவே காஃபிக் கொட்டைகளை அதிக விலகொடுத்து இறக்குமதி செய்ய நேரிட்டதாக ஜெர்மனி வரலாற்றாளர்கள் பதிவு செய்து வைத்திருக்கிறார்கள் .

சிங்கப்பூரில் கோபி-ஒ(பால் கலக்காமல்) அதிலும் சர்க்கரை போடாமல் குடிப்பது தனிசுகம். தேநீர் கசந்தால் குடிக்கமுடியாது.கோபி கசந்தால் அடிநாக்கில் ஒரு சுவை மேலெழும்பும் அந்த தேவாமிர்த சுவைக்காகத்தான் மிக அதிகமான சீனர்கள் பால் கலக்காமல் காபி குடிக்கிறார்கள்.Neolithic காலத்திலிருந்து பால் பொருட்களை சீனர்கள் தவிர்த்து வந்திருக்கிறார்கள். பன்றி வளர்ப்பு அவர்களின் வாழ்வாதாரத் தொழிலாக இருந்தும் ஏன் அவர்கள் பன்றியில் பால் கறக்கவில்லை என்பது ஒரு புதிரான விஷயம். பன்றியின் மடு அதிக அளவில் பாலைச் சேமிக்கும் வசதியை இயற்கையாகவே கொண்டிருக்கவில்லை என்று காரணம் சொன்னாலும், எப்படி அதை விட்டு வைத்தார்கள் என்பதற்கான காரணம் தெரியவில்லை. பால் பொருட்களைக் குறைவான அளவில் உபயோக்கும் பழக்கமே, இதற்கான தேவையையும் குறைத்திருக்கலாம் என்று சொல்கிறார்கள்.கால்சியம் அதிகமுள்ள சோயா பீன் மற்றும் பாலில் உள்ள லாக்டோஸ் சீனர்களுக்கு ஒவ்வாமை ஏற்படுத்தக்கூடியது. மலேசியர் களுக்கும், இந்தோனேசியர்களுக்கும் கூட பால் பொருட்கள் வயிற்றுப்போக்கு போன்ற பிரச்னைகளை ஏற்படுத்தக்கூடியது. மலேசிய, இந்தோனேசியா நாடுகளில் தேங்காய்ப் பாலும், இக்கான் பிளிஸ் மீன் உணவும் பாலிலிருந்து கிடைக்க வேண்டிய கால்சியம் சத்தை ஈடு செய்து விடுகின்றன .பிரெஞ்சு தத்துவ ஞானி Voltaire ‘கோபி-ஒ’(பாலில்லாத காபி) ஒரு நாளைக்கு 50 குவளைகள் அருந்துவாராம். அவர் கோபி ஒ-வைப் பற்றி ‘Black as Devil, hot as gell, pure as an angel, sweet as love’’ என்றார்.

எழுத்தாளர் தஞ்சை பிரகாஷ் ‘வடிகால் வாரியம்’ என்ற சிறு கதையில் காபியைப் பற்றி ஒரு குறிப்பில் ‘ஆனந்தமான கசப்பு’ என்கிறார். அது ‘கோபி-ஒ’ வா, ‘கோபி போ’(பால் கலந்தது) வா என்பது தெரியவில்லை .கத்திரி வெயிலில்கூட, வீட்டுக்கு வரும் விருந்தினர்களை ‘காபி சாப்பிடுகிறீர்களா?’ என்று சொல்லும் நம் கலாச்சாரம் இன்னும் மறைந்து விடவில்லை. உணவகத்தில் பயன்படுத்தப்படும் காபி பவுடர் அராபிக் காவா, ரோபாஸ்டாவா? எந்த நாட்டு காபி கொட்டை? சிக்ரி கலந்ததா, கலக்காததா? (சிக்ரி என்பது அதன் வேரை அரைத்துப் பொடியாக்குவது) என்ற விஷயங்களிலெல்லாம் நான் கவனம் எடுத்துக்கொள்வேன்.என் நண்பர் ஒருவர் பிரேக்பாஸ்ட், லஞ்ச், டின்னர் என்று துல்லியமாக உணவு வகைகளை ருசிபார்ப்பவர். Tea Time என்று சொல்வதற்கும் Coffee Break என்று சொல்வதற்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறது என்பார். Tea break என்பது பார்ட்டி மனோபாவத்தில் வேலை முடிந்தது என்று எடுத்து கொள்வது Coffee Break அடுத்த வேலை தொடங்குகிறது என்ற உள்அர்த்தமும் உள்ளது’ என்பார். சரிதானோ

பா.சிங்காரமும் டுரியானும்

ஜகர்த்தாவுக்கும், சுரபயாவுக்கும் அடுத்து இந்தோனேஷியாவின் பெரிய நகரம் மேதான். டச்சுக்காரர்களின் அழகான ரசனையால் உருவான நகரம். எங்கு பார்த்தாலும் பச்சைப் பசேலென்று பூங்காக்கள். நான் இரண்டு தடவை சென்றிருக்கிறேன். இனிப்பான ஜாவானிஸ் கறியுடன் பாடாங்கின் காரம், இந்திய மசாலா கலவையுடன் கலந்த புதுவிதமான சுவை உணவுகள் கிடைக்குமிடம். சாப்பாட்டு மேஜையில் மெனுகார்டை ஓரங்கட்டிவிட்டு அத்தனை முக்கியமான அயிட்டங்களையும் பரப்பிவிடுவார்கள். வேண்டியதைச் சாப்பிட்டுவிட்டு எழுந்து போகும்போது மீதமுள்ளவைகளைக்கணக்கிட்டு பில் கொடுப்பார்கள். இந்தோனேஷியாவே 1900க்குப் பிறகுதான் அந்தப் பெயரில் அழைக்கப்படுகின்றது. மலேனேஷியா, மைக்ரோனே ஷியா, பாலினேஷியா என்று பலவாறு எழுதி வந்ததை அடோல்ஃப் பாஸ்டியன் என்ற ஜெர்மானியர் தன்னுடைய புத்தகத்தில் ‘இந்தோனேஷியா’என்ற பெயரைப் பயன்படுத்த, அதுவே நிலைபெற்றுவிட்டது.மேதான் நகரம் 16ஆவது நூற்றாண்டில் சவூதி அரேபியாவின் மதினா நகரத்தின் பெயரால் மேதான் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது. புயலிலே ஒரு தோணி நாவலில் ப.சிங்காரம் ‘மைதான்’என்ற உருதுமொழிச்சொல் இங்கு பெயராகிவிட்டது என்கிறார்.

சிங்கப்பூரில் லைச்சி மாதிரி salud என்ற பழச்சாறு அனைத்துக் கடைகளிலும் கிடைக்கிறது. சிங்கப்பூரில் சூப் கம்பிங் பிரபலமானது மாதிரி இங்கு சூப் ஆயாம் மீகோரிங்கில் கோழி கலந்து சாப்பிடுவது, எந்த உணவு கேட்டாலும் அதில் நிலக்கடலை தூவித் தருவது எனக்கு மிகவும் வித்தியாசமாகப்பட்டது. அதோடு மேஜை ஓரத்தில் ‘தேபோத்தல்’ ((Tea Bottle) ஓர்டர் கொடுத்தாலும் கொடுக்காவிட்டாலும் வந்து உட்கார்ந்துவிடும்.சிங்காரம் 1946இல் இந்தியா திரும்பாமல் மேதானிலேயே தங்கி நாவலை எழுதியிருந்தால் சிறப்பான நாவல் நமக்குக் கிடைத்திருக்க வாய்ப்பில்லை. ஏனெனில் இரண்டாம் உலகப் போர் முடியும் தறுவாயில் இடதுசாரிகளின் ஹிட்லிஸ்ட்டில் முதலிடம் பிடித்தவர்கள் எழுத்தாளர்கள் மற்றும் கவிஞர்கள். பின்பு சுதந்திரம் கிடைத்தபிறகு ஆட்சிக்கு வந்தவர்களும் எழுத்தாளர்களைச் சிறைக்கு அனுப்புவதை தங்களுடைய முதல் கோட்பாடாக வைத்திருந்தனர். இதில் தப்பிப் பிழைத்து Pramoedya Ananta Toer என்பவர்தான் 1995இல் மகஸேஸே விருதுபெற்ற இந்தோனேஷியாவின் ஒரே எழுத்தாளர்தான் .. பா.சிங்காரம் வியாபாரத்திற்கு அடிக்கடி சென்று வந்த பினாங்கில் 1946இல் சேவகா என்ற பத்திரிகையும், சுதந்திர இந்தியா’, ‘சுதந்திரோதயம், ‘யுவபாரதம்’ என்ற பத்திரிகைகள் மலேசியாவிலும், நவயுகம் என்ற பத்திரிகை சிங்கப்பூரிலும் பிரிட்டிஷ் எதிர்ப்புணர்ச்சியை திரட்டிய சுபாஷ் சந்திரபோஸ் தலைமைக்கு ஆதரவுப் பத்திரிகைகளாக வெளியிடப்பட்டு வந்திருக்கின்றன.

ஆனால் ஜப்பானியர் ஆக்கிரமிப்பு, சீனர்களின் கொரில்லா யுத்தம் ,, சுபாஷ் சந்திர போஸின் படைகளின் செயல்பாடுகள் பற்றி ஆங்கிலேயர் பதிவு செய்த ஒரு சிறுபகுதியைக்கூட தமிழில் யாரும் பதிவு செய்யவில்லை. பா.சிங்காரத்தின் அங்கதம், சங்க இலக்கிய, சிலப்பதிகார வரிகளைப் பகடிக்காக வளைத்து நாவலின் பல பகுதிகளில் சுவை சேர்த்திருக்கிறது.நெருஞ்சிப் பூ சேலை, அமுசு பப்பாளிச் சேலை, ஊசிவர்ணச்சேலை, சேலம் குண்டஞ்சு வேஷ்டி, அருப்புக்கோட்டை துண்டு, பரமக்குடி சிற்றாடை கடைகளுக்கு முன்னே அர்ச்சுணன்பட்டி பெண்களின் புல்லுக்கட்டு வரிசை, வலப்பக்கம் சங்கர மூர்த்தியா பிள்ளையின் கோமதிவிலாஸ், அசல் திருநெல்வேலி சைவாள் மண்பானைச் சமையல், கிளப்புக்கடை, அபூபக்கர் தகரக்கடை, கண்டரமாணிக்கம் செட்டியார் லேவாதேவிக் கடை, பாலக்காட்டு ஐயர் காபி கிளப்… என்று சொல்லிக்கொண்டே போகலாம் .அறியா வயதில் வாங்கிச் சாப்பிட்ட அப்பள செட்டியார் கடை மசால் மொச்சை, ராஜாளிப் பாட்டி விற்கும் புளிவடை, தெருப்புழு தியில் உட்கார்ந்து சந்தைப்பேட்டை பெரியாயியிடம் பிட்டும், அவைக்கார வீட்டம்மாளிடம் ஆப்பமும், செட்டி குளத்தங்கரை வள்ளியக்காளிடம் பணியாரமும் இப்படி ஊரின் நினைவுகளில் நாவூறும் விஷயங்களைத் தன் நாவலில் மறைவாக ஊடுருவவிட்டவர்.

மேதானின் உணவைப் பற்றி ஏதாவது எழுதியிருப்பார் என்று துருவித்துருவி படித்துப் பார்த்தேன். பாண்டியன் சாப்பிட எத்தனிக்கும் இடங்கள் அனைத்திலும் ரோக்கோவும் (சிகரெட்) மதுவுமாக முதல் நிலைப்படுத்தி எங்கேயுமே அவனைச் சாப்பிட விடாமல் செய்திருக்கிறார். மங்காத்தா ஸ்டைலில் பாண்டியன் ஊதித் தள்ளிக் கொண்டே யிருக்கிறார்.  யுத்தகால பரபரப்பில் பாண்டியனை எங்காவது சம்மணம் போட்டு சாப்பிட உட்கார வைத்திருந்தால் அது மழுங்கிப் போயிருக்கும் அதனால்தான் மேதான், பினாங்கு உணவுகளைப் பற்றி ஒரு இடத்தில்கூட விரிவாகப் பேசாமல் விட்டுவிட்டார் என்று நினைக் கிறேன். ஆனால் மனுஷன் டுரியான் பழம் பற்றி அசத்தல் குறிப்பு ஒன்றுகொடுத்திருக்கிறார். புருனே, இந்தோனேஷியா, பிலிப்பைன்ஸ், மலேசிய நாடுகளில் புகழ்பெற்ற டுரியான் தென்கிழக்காசியாவின் பழங்களின் அரசன். இந்த நாடுகளைக் காலனிப்படுத்திய மேற்குலகினருக்கு பிரிட்டிஷ் இயற்கையியல்வாதி ‘ஆல்பர்ட் ரஸ்ஸல் வாலாஸ்’ அடடா, இதுவல்லவோ இயற்கையின் கொடை என்று அறிவித்த பிறகுதான் அதன் அருமை, பெருமை தெரியவந்ததாம். சிங்கப்பூரில் டுரியான் சாப்பிடுவது ஒரு கலாச்சார நிகழ்வு. டுரியானை வெறியாகச் சாப்பிடும் நண்பர்கள் குழுவில் எப்படியும் ஒரு ஆள் அதை செலக்ட் செய்வதில் எக்ஸ்பர்ட்டாக இருப்பார். அப்படி ஒருவர் என் மைத்துனர் காசிம். அவர் ஊரில் நுங்கு சாப்பிடுவது மாதிரி குலைகுலையாக முன்னால் குவித்து வைத்துக்கொண்டு சாப்பிடவேண்டும் என்பார். டூரியான்சீஸன் சமயங்களில் அதைச் சாப்பிடுவதற்கென்று தேபான் கார்டன் செல்வேன் .

கணக்கில்லாமல் சாப்பிட்டுவிட்டு நுங்கு கோந்தையை எண்ணுவது மாதிரி டுரியான் தோலை எண்ணி சரிபார்த்து சீனர் வெள்ளிவாங்கிக் கொள்வார். டுரியான் நிலத்தில் விழுந்துவிட்டாலும் அதில்சிறுவெடிப்பு வந்தபிறகு சாப்பிட்டால்தான் பழ ருசி கிடைக்கும்,ஆனால் டூரியான் சாப்பிடுவதில் என் கில்லாடி நண்பர்கள் , அது கீழே விழுந்து 6 மணி நேரத்திற்குள் சாப்பிடுவதுதான் சிறந்தது என்கிறார்கள். அங்குமிங்கும் கொண்டுசென்று காசாக்குவதற்கான கொடைக்கானல், குற்றாலத்தில் ஒரு பலாப்பழத்தை வெட்டிவைத்துக்கொண்டு அனைத்துப்பழங்களும் இந்த ருசிதான் என்று மாயாஜால வித்தைகளை டுரியான் பழத்தில் செய்வதில்லை ,சிலர் மோப்பம் பிடித்தே பழம் எப்படி என்றுசொல்லிவிடுவார்கள். சிங்கப்பூர் நட்சத்திர தங்கும் விடுதிகளில் நிலவறையில்தான் டுரியான்கள் அடைத்து வைத்திருப்பார்கள். எம்.ஆர்.டி.யில் கொண்டு செல்லத்தடை. இவையெல்லாம் அதன் வாசனையால் வந்த வினைகள். தாய்லாந்து நாடு புயலுக்குப் பெயர் வைக்கும் பட்டியலில் ‘‘டுரியான் புயல்’ என்று ஒரு பெயரைக் கொடுத்துவைத்திருக்கிறது.
சிங்கப்பூரின் டுரியான் கட்டிடம் உள்பட மேற்சொன்ன விஷயங்கள் டுரியான் எப்படிப்பட்ட ருசியுடையது என்பதை நமக்குச் சொல்லாமல் சொல்லும். அது ஒரு ‘சமாச்சாரத்திற்குப் பெயர் போனதும்கூட. ஜாவனிஸில் ஒரு பழமொழி உள்ளது. ‘‘டூரியான் ஜாத்து சாரோங்நைக். மரத்திலிருந்து டுரியான் விழுந்தவுடன் கைலி மேலே தூக்கும் என்று இதற்கு அர்த்தம்.ப.சிங்காரம் தன்  நாவலில்   அந்த மன்மதபான  லேகியம்   தயாரிப்பு பற்றி சொல்கிறார் , டூரியான் சுளைகளைப் பிழிந்து ரசம் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். கால்படி ரம்புத்தான், பிசாங்மாஸ், மங்குஸ்தான், வாதுமைப்பருப்பு, முந்திரிப்பருப்பு, பிஸ்தா பருப்பு, குங்குமப்பூ, கற்கண்டு, குல்கந்து, பால், நெய், தேன் இவற்றை சம அளவில் ஒரு ‘தோலா’ எடுத்து விழுது பதமாய் அரைத்து டூரியான் சாற்றில் போட்டு அடுப்பில் வைத்து பாதியாய் சுண்ட வைத்து காலையில் மாலையில் சாப்பிடவேண்டும். வடிவாய் ஒரு மண்டலம் பலன் தெரியும்… என்று எழுதியிருக்கிறார்.திரும்பவும் மேதான் சென்று அங்கிருந்து தொங்கானில் (படகு) பினாங்கு செல்ல அவருடைய நாவல் தூண்டிக்கொண்டேயிருக்கிறது

மண்டேலாவும் பிரியாணியும்

நட்சத்திர விடுதிகளில் தங்கும் வெள்ளைக்காரர்கள் மலிவான, அதே நேரம் ருசியில் குறை வைக்காத உணவுகளைத் தேடிவரும் இடம் அங்காடிக் கடைகள். நாடு ,இனம், மொழி வாரியாக அடையாளம் கண்டுகொள்வதற்கு சில டிப்ஸ் என்னிடம் இருக்கிறது. இதை நான் பரீட்சித்துப் பார்த்து, கிட்டத்தட்ட வெற்றியும் பெற்றிருக்கிறேன்.என் கடைக்குப் பக்கத்தில் நட்சத்திர விடுதி உள்ளது. பகல் நேரங்களில் டல்லான சட்டையும் ஜீன்ஸும் மாலையானவுடன் கலர் கலராக பளபள சட்டையும் ஆண்-ஆண் அல்லது ஆண்- பெண் நண்பர்களாக சாப்பிட வந்தால் அவர் அமெரிக்கர். இதில் முதியவர்கள் ஜோடியாகக் கையில் சிங்கப்பூரின் வரைபடத்துடன் கேமராவோடு வருவார்கள். ஏதோ பிரச்சினை இருப்பது மாதிரி தங்களுக்குள் எந்நேரமும் பேசிக்கொண்டு ஒயின் ஒரு பாட்டில் முடிந்தவுடன் அடுத்தவரை பற்றிக் கவலைப்படாமல் கத்தி சிரிக்க ஆரம்பித்து விட்டால் அவர் ஐரோப்பியர். ரொம்ப சாதுவாக பெரிய மூட்டையை முதுகில் சுமந்துகொண்டு, தான் வார்த்தைகளை உச்சரிக்கும் விதம் சரிதானா என்று சுயபரிசோதனையுடன் கவனமாகப் பேசுபவர்கள் கனடியர்கள். இஸ்ரேலியர்கள் விடுதிக்கு வரும்போது பெரிய மூட்டையுடன் வருவார்கள். ஆனால் இப்போதுதான் ராணுவத்திலிருந்து வந்தவர்கள் மாதிரி பெல்ட், தொப்பி சகிதம் காட்சியளிப்பார்கள். சுலபமாக அடையாளம் கண்டுகொள்ளலாம். Kebab shop எங்கிருக்கிறது என்று கேட்டால் நிச்சயமாக இத்தாலியர்கள்தான் இவர்கள் மூன்று அல்லது நான்கு பேராக ஜோடியாக வந்தாலும் தனியாக வந்தாலும் சேர்ந்தே தங்குவார்கள். அத்துடன் பீர் பாட்டிலுடன் அறைக்குள் இருக்காமல் பால்கனியில் உட்கார்ந்திருந்தால் அவர்கள் பிரிட்டிஷ் ஆஸ்திரேலியர்கள் தரும் அடையாளக் குறிப்புகள் ரொம்ப சுலபமானவை. காலை 8 மணிக்கு பீர் ஓபன் பண்ணி விட்டால் அவர் ஆஸி என்று அடித்துச் சொல்லிவிடலாம். இவர்களுக்கும் நியூசிலாந்துக்காரர்களுக்கும் கொஞ்சம் வித்தியாசம்தான். நியூசிலாந்துக்காரர்களின் உச்சரிப்பும், மீசை வைத்திருக்கும் விதமும் எளிதில் காட்டிக் கொடுத்துவிடும். அத்துடன் பிரிட்டிஷார் மாதிரி fried அயிட்டம் கேட்கும்போது Fish and chips விரும்பிச் சாப்பிடுவார்கள்.

ஒவ்வொரு தேசத்துக்கும் என தனித்தனி பண்பாடு, ரசனை, அடையாளங்கள் இருக்கின்றன. தனது சொந்த அடையாளங்களைத் தொலைத்துவிட்ட ஒரு நாட்டின் பிரஜையின் மனநிலை எப்படி இருக்கும்? மிஸ்டர் Akelloவைச் சந்தித்தபோது அதை உணர்ந்தேன்.தென்ஆப்ரிக்காவின் ஜோஹன்ன்ஸ்பர்க் Gauteng பகுதியைச்சேர்ந்த ஆப்ரிக்கர் Akello.. இவருக்குக் கலாச்சாரத் துறையில் வேலை. மூன்று மாதங்களுக்கு ஒருமுறை உலகம் பூராவும் சென்று திரும்பு வதற்கு வாய்ப்பு கிடைக்குமாம் ,சிங்கப்பூர் வரும்போதெல்லாம் என் கடைக்கு வந்து விடுவார் ,ஆசிய நாடுகளின் உணவுக் கலாச்சாரங்கள் அவருக்கு அத்துபடி,ஜப்பானியர்கள் சோபா நூடுல்ஸ் சூப்பை சத்தம் போட்டு உறிஞ்சிக் குடிக்கும் பண்பாட்டைப் பற்றி சிலாகித்துப் பேசினார். சூப்பைக் குடித்து முடித்த பிறகு, ool shi neh (நாம் தேவாமிர்தம் என்று பாராட்டுவதுபோல) என்று ஜப்பானியர்கள் மனதார சொல்வார்களாம். இதைப் பற்றி விவரிக்கும்போது அவர் முகத்திலும் சூப் குடித்த ஜப்பானியர் போல ஒரு திருப்தி.

Akello இந்தியாவில் சுற்றிப் பார்த்த பல இடங்களைப் பற்றிச் சிறப்பாகச் சொன்னாலும் அவர் பேச்சில் இந்தியாவில் கழிப்பறைகள்தான் அதிகம் இடம்பெற்றிருந்தன. சீனர்களும் இந்தியர்களும் நகம் வளர்ப்பதைப் போல இந்தோனேசியர்களும் நகம் வளர்க்கிறார்கள் என்றார். ஷாங்காய் நகரில் பழங்கால உணவுக்கலாச்சாரமும், பொருட்களும் தன்னைக் கவர்ந்தாலும் சில இடங்களில் சர்வ சாதாரணமாக எச்சில் பறந்து வருவதையும், ஜப்பான் உணவகங்களிலும், இந்தியக் கோவில்களிலும் செருப்பை வெளியில் கழற்றிவைத்துவிட்டு வரக் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டதையும் குறிப்பிட்டார். அவரது நாட்டின் உணவுக்கலாச்சாரம் பற்றிக் கேட்டேன். அவர் உற்சாகம் இழந்தது விட்டார்.. தென் ஆப்ரிக்கர்களுக்கென்று இருந்த பிரத்யேகமான உணவு வகைகள், அவர்களின் தேசம் 16ஆம் நூற்றாண்டில் காலனிப்படுத்தப்பட்ட பிறகு மறைந்துவிட்டதாக ஆதங்கத்தோடு சொன்னார்.போர்ச்சுக்கீசியர்கள்தான் கேப் டவுனில் முதலில் காலடி எடுத்துவைத்தவர்கள். ஆனால் அவர்கள் தென் ஆப்ரிக்காவைக் காலனிப்படுத்தவில்லை. நறுமணப் பொருட்களுக்காக இந்தோனேசியா, ஜாவா செல்லும் தங்கள் கப்பல்களின் ஊழியர்களுக்காக கேப் டவுனில் மோட்டல் மாதிரி உணவகங்களையும் தோட்டங்களையும் டச்சுக் கிழக்கிந்திய கம்பெனி ஏற்படுத்தியது.
இதையே நோக்கமாகக் கொண்டு தென் ஆப்ரிக்காவுக்கு வந்து அதை வெற்றிகரமாகச் செய்து முடித்தவர் “வேன் “தென்ஆப்ரிக்காவில் டச்சுக்காரர்களின் அதிக்கத்தை நிறுவியவர் இவர்தான். அந்தக் காலகட்டத்தில் கேப் டவுனில் Van Reibeeck அமைத்த காய்கறித் தோட்டம் இன்றும் அங்கே உள்ளதாம் .டச்சுக்காலனியாக இருந்த தென் ஆப்ரிக்கா வில் 1658இல் மலேசியாவிலிருந்து அடிமைத் தொழிலாளர்கள் குடியேறிய பிறகு கேப்-டச்சு உணவுக் கலாச்சாரம் வளர்ந்தது. அவர்களுக்குப் பிறகு அந்த நாட்டை காலனிப்படுத்திய ஜெர்மானியர் களும், பிரிட்டிஷாரும் பெரிய அளவில் மேலைநாட்டுக் கலாச்சாரம் அங்கு பரவுவதற்குக் காரணமாக இருந்தார்கள். டச்சுக்காரர்களின் நினைவாக Sausage மட்டும்தான் தென் ஆப்ரிக்க உணவுக்கலாச்சாரத்தில் உள்ளது. பிரான்சில் மதத் தண்டனைகளுக்கு பயந்து தென் ஆப்ரிக்காவில் குடியேறியவர்கள்தான் முதல்நாள் மிஞ்சிய உணவுகளைக் காலையில் சாப்பிடும் பழக்கத்தை ஒழித்து Pudding கலாச்சாரத்தை தென் ஆப்ரிக்காவில் தொடங்கி வைத்தார்கள். மலேசியா அடிமைத் தொழிலாளர்கள் குடியேறிய 200 வருடங்களுக்குப் பிறகுதான் இந்திய அடிமைத் தொழிலாளர்கள் 10 வருட ஒப்பந்தத்தில் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்டனர். ஆனால் அதற்குப் பிறகும் கள்ளக் குடியேறிகளாகித் தங்கி தென்ஆப்ரிக்காவில் அரிசி உணவுகள் பிரபலமாக இந்தியர்கள் குறிப்பாகத் தமிழர்களே
காரணமாயிருந்தார்கள் என்றார் .மனம் விட்டுப் பேசும் ஒரு தென் ஆப்ரிக்கர் மண்டேலா பற்றிப் பேசாமல் இருப்பாரா? Akelloவும் பேசினார். மண்டேலாவின் உணவுப் பழக்க வழக்கங்கள் குறித்தும் எங்கள் பேச்சு நகர்ந்தது. Pollsmoor ஜெயிலில் மண்டேலா இருந்தபோது அவர் தன் குடும்பத்தாருக்கு தணிக்கையாளர்களின் கவனத்துக்குப் புலப்படாத வகையில் எழுதிய கடிதங்கள் ‘So Foody’ என்கிறார். Hunger for Freedom புத்தகத்தை எழுதிய Anna Trapido. அதில் மண்டேலா தனக்கு டிகிரி காபி தயார் செய்து கொடுத்த ஜெயில் ஊழியர் தியாகி பிள்ளை, கோழிக்கறி சமைத்துக் கொடுத்த பரீத் உமர் இவர்களை நினைவு கூர்ந்துள்ளார். அவருக்குப் பன்றித் தலைக்கறியும், நண்டும் சாப்பிட ஆசையிருந்தாலும் 27 வருடங்களும் காலையில் சோளக் கஞ்சி, மாலையில் சூப்பும் கஞ்சியும், மதியம் வேக வைத்த சோளம் இவைகளைத்தான் ஜெயிலில் கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

மண்டேலா தீவு ஜெயிலில் இருந்தபோது சிறைவாசிகள் கடற்கரையில் மீன் சேகரித்து உணவில் சேர்த்துக் கொள்ள அனுமதிக்கப்பட்டார்களாம்.
மண்டேலா உணவுகளை ரசித்துச் சாப்பிடுபவராக இருந்தாலும் உணவையே ஆயுதமாக்கிப் பட்டினி கிடந்து கைதிகளுக்குப் பல சலுகைகளைப் பெற்றுத் தந்திருக்கிறார். மண்டேலா விடுதலை யாகி 1994இல் நாட்டின் ஜனாதிபதி ஆனபோது, பிரியாணி சமைப்ப தில் தேர்ந்த ஒருவரை ஜனாதிபதி மாளிகையில் வேலைக்கு அமர்த்த உத்தரவிட்டார். தனது பால்ய உணவான Umpho kogo (பீன்ஸ், பட்டர், ஆனியன், உருளைக்கிழங்கு, சில்லி மற்றும் லெமன் கலந்த மக்காச்சோளக்கூழ்)தான் தனக்குப் பிடித்தமான உணவு என்பாராம். கால்நடைகளுக்குத் தேவைப்படும் மக்காச்சோளத்தை வளர்ப்பதற் காகவே இப்போது ஆப்ரிக்க விளைநிலங்களை இந்தியப் பன்னாட்டு கம்பெனிகள் அபகரித்துப் புதிய முறை காலனியாதிக்கத்தைச் செயல் படுத்தி வருகின்றன. முன்னரே அங்கு பங்களாதேஷ் பல நிலங்களை ஆக்கிரமிப்பு செய்து பட்டா போட்டு விட்டதாகவும் சொல்கிறார்கள்.
Akello ஆட்டுவால் கறி தென்ஆப்ரிக்காவில் தனக்கு மிகவும் விருப்பமான உணவு என்றார். சிங்கப்பூரில் உங்களுக்குப் பிடித்தமான உணவை எங்கு சாப்பிட்டீர்கள்? என்றேன்.உங்க கடை பரோட்டாதான் என்றார்

ஒப்பிலான் – நெய்தல் வரம்

ஒப்பிலான் “அட ஊர் பெயர் புதுமையாக இருக்கிறதே என்று சிலர் சொல்வதை சில நேரங்களில் எண்ணிப் பெருமிதங்கொள்ளும் தருணங்களில் வழக்குப் பெயர்களாக பல கிராமங்களுக்கு ஒரே பெயர் இடப் பட்டு குழம்பும் நிலையில் தமிழ் நாட்டில் வேறு கிராமங்கள் எதுவும் இந்தப் பெயரில் இல்லை என்பது ஆச்சரியமளிக்கிறது அத்துடன் பெயர் சூட்டியவன் ஒரு புலவனாக இருக்கவேண்டும் என்ற சிந்தனையும் கூடவே எழுகிறது .

தனித் தமிழ் பெயர்களை நாடுதோறும் விதைத்த மொழிச் சலைவையாளர் மறைமலை அடிகளாரின் காலம் (சூலை 15, 1876 – செப்டம்பர் 15, 1950) புகழ் பெற்ற பெயர்ச் சொற்கள்
அனிச்சம், ஆதிரை, இன்பா, ஈழச்செல்வி, எழிலி, ஒண்டொடி, ஓவியா என்பன போன்று பெண்பாற் பிள்ளை களுக்கும், அன்பன், ஆதவன், இனியன், ஈழவன், என்னவன், ஏரழகன், உறங்காப்புலி, ஊரன், ஐயன், ஒப்பிலான், ஓவியன் என்பன போன்று ஆண்பாற் பிள்ளைகளுக்கும் பெயர்சூட்டிய அந்த தனித் தமிழ் புலவர் மன்னார் வளைகுடாகடற்கரைக் கிராமங்களில் கால் பதித்திருப்பாரோ என்ற ஆர்வத்தில்
ஊரில் பழுப்பு நிற காகிதத்தின் சுவடுகளைத் தேடி அலைந்திருக்கிறேன் ,பத்திரப் பதிவுகளில் 1902 வரை ஒப்பிலான் கிராமம் என்றே குறிக்கப்பட்ட பதிவுகளுக்கு முன்னால் எதுவும் இல்லை ,கிளையால் ,நிலத்தால் ,குழுவால் ,காலத்தால் ,பருவத்தால் ,மரபால் பெயர் பெற்ற ஊர்களின் பெயருக்கு மத்தியில் இது ஒரு வினையால் பெயர் கொண்ட ஊராக இருப்பதால் ஆராய்ச்சிக்கு உரியதாகிறது .

பக்கத்து கிராமங்கள் ஒத்தப்பனை ,ஒத்தவீடு என்று எதுகை மோனையில் வரிசைபிடிப்பதும் இது ஒரு புலவரின் கைங்கரியத்தால் பெயர் சூட்டப் பட்டிருக்குமோ என்ற எண்ணத்தை மேலோங்க செய்கிறது .ஊரில் புலவன் புறத்தார் என்ற வகையறாவும் எண்ணிக்கையில் அதிகம் இருப்பதும் இது ஒரு புகழ் மிக்க புலவரின் கிராமமாக இருப்பதற்கு சாத்தியக் கூறுகளை அதிகப் படுத்துகிறது ..வாழ்ந்து மறைந்த கவிஞர் சிங்கப்பூர் இளம்பரிதி ,உதுமான்கனி யிலிருந்து ஆரம்பித்து இன்றுள்ள கவிஞன் சீனி ஷா வரை நூலெடுத்து கவிதைகளின் நுனி காண விழைகிறது மனம் .. ,..இராம நாதபுரத்திற்கு மேற்கே 44 கிலோமீட்டர் தொலைவிலுள்ள சிறு நிலப்பரப்பே உடைய ஒப்பிலான் கிராமத்தின் தெற்கே பரந்து விரிந்திருக்கும் காடுகளும் கால் புதைக்கும் மணற் பரப்பும் சீறி எழும் மன்னார் வளைகுடா கடல் அலையும் ஒரு பெரும் நிலப்பரப்பில் ஓடி விளையாடிய எங்கள் பால்யத்தின் நினைவுகளாய் என்றும் மிஞ்சி நிற்கின்றன .வெண் கன்னக்குக்குருவான் காலை வேலையில் சீரான இடைவெளியில் “குக்கு” “குக்கு” என்று குரல் எழுப்பும் என்றாவது ஒரு நாள் அந்தப் பறவையை பார்த்து விடலாம் என்று பல முறை முயற்சி செய்துள்ளேன் ம்ஹூம் ..அது ஒரு சிறிய பறவை ,அரிதாகத்தான் பார்க்க இயலும் ஆனால் என் மைத்துனன் ஷாஜகான் அதைப் பல தடவை பார்த்த அதிர்ஷ்டக் காரன் ,காலையில் எழுந்து முதல் வேலையாக காட்டை ரசிக்கும் “காட்டு ஜீவி “ ஷாஜகான் வைத்திருக்கும் கவுதாரிக் கூடு அடிக்கடி அலங்காரம் மாறும் ,கறையானையும் ,சிறு தானியங்களையும் தவிட்டு நிறமும் அழகான கறுப்பு நிற கோடு வயிற்றுப் பகுதியும் கொண்ட கவுதாரிகளுக்கு ஷாஜகான் கொடுக்கும் அழகைப் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம் .

ஓட விரட்டினால் பறக்காமல் குடு குடுவென ஓடும் கவுதாரிகளை ஷாஜகான்
லாவகமாகப் பிடிப்பதில் கை தேர்ந்தவர் ,அபிராமம் -நத்தம் என் தகப்பனார் பிறந்த ஊர் என் தாயாரின் பிறந்த ஊர் ஒப்பிலான் பள்ளி விடுமுறைக்கு உன் ஊருக்கு வந்தால்
என்னைக் கடற்கரைக்கு கூட்டிட்டு போறியா என்று என் மனைவி சிறுமியாக இருந்தபோது கேட்பேன், கடற்கரை பக்கத்தில் இருந்தாலும் அடர்ந்த உடை மரக் காட்டுப் பகுதி ஒற்றை அடிப்பாதையெல்லாம் என் மனைவிக்கு அத்துபடி , தமிழகத்தில் மிக நீண்ட கடற்கரை கொண்ட மன்னார் வளைகுடா பகுதி ஒப்பிலான் நடை தூரத்தில் உள்ள மாரியூரில் பிறந்தவர் என் மனைவி ..மாரியூரிலிருந்து கடற்கரை வழியாகவேநரிப்பையூர் செல்லும் தூரம் 21 கிலோமீட்டர் ,சர்வசாதாரணமாக நரிப்பையூர் உறவினர் வீட்டுக்கு கடற்கரை வழியாக நடந்து போய் வருவதை என்னிடம் சொல்வார் ,எனக்கு ஆச்சரியத்தைவிட ஆஹா நாமும் நடந்து சென்றால் எப்படி இருக்கும் என்று ஆர்வமாக இருக்கும்.

குறிஞ்சிப்பாட்டு, பட்டினப்பாலை, குறுந்தொகை, நற்றிணை, அகநானூறு சங்க இலக்கியங்களில்குறிப்பிடப்படும் தலை விரித்தாடும் தாழையின் பச்சை மடல்கள் பரவி விரிந்துள்ள நீண்ட சுத்தமான இந்தக் கடற்கரைதான் சங்க இலக்கியம் கூறும்
நெய்தலின் நிலமாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொள்வேன்
பகாசுர பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் தீண்டாத வெண்மணல் பரப்பில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக சிறு வத்தைகளையும் தோணிகளையும் கொண்டு இன்னும் தன் நிலத்திலிருந்து புலம்பெயரா மீனவர்கள் மாரியூர் வாலி நோக்கம் ,முந்தல் , மூக்கையூர் பகுதிகளில் மீன் பிடித் தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ளனர் . மே மாதம் முதல் அக்டோபர் வரை தீவுகள் சூழ்ந்திருக்கும் இந்தப் பாற்கடலின் அலை வீச்சு கச்சான் காற்றால் அதிரடியாக இருக்கும்,இதனால் வாடைக் காலம் தொழில் போக கச்சான் காலத்தில் தொழில் இருக்காது ,வளைந்து கொஞ்சம் மேவி நிற்கும் மூக்கையூர் பகுதியில் கச்சான் காற்றுக் காலத்திலும் மீன்பாடு செய்ய விசைப் படகுகளுடன் நாட்டுப் படகுகள் நிறுத்தும் வகையிலும், மீன் ஏலக் கூடம், மீன்களை காய வைப்பதற்கான தளம், வலை பின்னும் கூடம், மீனவர்கள் ஓய்வறை உள்ளிட்ட பல்வேறு வசதிகளுடன் மீன்பிடி துறைமுகம் கட்டப்பட்டு முழுமையடைய இருக்கிறது .

இது பல நாள் தேங்கி நின்ற கோரிக்கை ,தென் கடல் வாழ்வின்
நம்பிக்கை … கோதுகின்ற சிறகில் பட்டுத் தெரிக்கும் கடல் அலைத் துளிகளை சட்டை செய்யாமல் நேர் செங்குத்தாய் பாயும் நாரைகளையும் நீல நிற கடல் பரப்பு தொட்டுக் கொண்டிருக்கும் வானத்தையும் பார்த்துக் கொண்டேயிருக்கலாம் .இராமநாதபுரத்திலிருந்து தூத்துக்குடிக்கு Thiruppullani, Keelakkarai, Erwadi, Sikkal, Valinokkam, Oppilan Road, Kadaladi, Sayalgudi, Vembar, Soorangudi, Vaipar and Kulathoor வழியாக ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக்காலத்தில் 1910ல் மிகப்பெரிய ரயில்வே பாதைத்திட்டத்துடன் சர்வே பணிகள் செய்யப்பட்டது ..100 ஆண்டுகள் சென்ற பின்பும் ஒரு திட்ட வரையறை கூட இல்லை ..ஆனால் பாராளுமன்றத்தில் ஒவ்வொரு கேள்வி நேரத்திலும் துணைக் கேள்வி கேட்பார்கள் ,பல ஆண்டுகளாக மீண்டும் மீண்டும் பேசிவரும் ஒரு தொன்மையான கதை இது ..ஆனால் 1795 ல் ஆங்கிலேயர்கள் முத்துராமலிங்க சேதுபதியை வீழ்த்தி இராம நாதபுர அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றினர் 1801 ல் மங்களேஷ்வரி நாச்சியார் சிவகங்கை ஜமீன் ஆக்கப்பட்டார்.ராணி வேலுநாச்சியாருக்குப்பின் மருது சகோதரர்கள் முறையாக வரி செலுத்திஅதிகாரத்தில் இருந்தனர் .1803 துரோகத்தின் வழி பெரிய உடையத் தேவர் சிவகங்கை ஜமீன் ஆகியதும் திப்பு சுல்தானை வீழித்திய கையோடு ஜமீன் முறையை பிரிட்டிஷார் ஒழித்ததும் நாம் வரலாற்றுப் பாடங்களில் தெரிந்து கொண்ட விஷயம்தான் அதன் பிறகு 1910 ல் திரு நெல்வெலியை உள்ளடக்கிய இராமனாத புரமாவட்டத்தின் வாலி நோக்கம் மாரியூர் ஒப்பிலான் ,வேம்பார் .நரிப்பையூர் மன்னார் வளைகுடா கிராமங்கள் இன்றளவும் ஆடசியாளர்களால் முறையான அடிப்படை வசதி செய்து தரப்படாமல் துரோகங்கள் தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன.

ஆராரோ, ஆரிரரோ
மலட்டாறு பெருகிவர,
மாதுளையும் பூச்சொரிய,
புரட்டாசி மாதம்
பிறந்த புனக் கிளியோ
அஞ்சு தலம் ரோடாம்!
அரிய தலம் குத்தாலம்!
சித்திரத் தேர் ஓடுதில்ல !
சிவ சங்கரனார் கோயிலுல!
காடெல்லாம் பிச்சி!
கரையெல்லாம் செண்பகப்பூ
நாடெல்லாம் மணக்குதில்ல!
நல்ல மகன் போற பாதை…

இந்த நாட்டுப்புற பாடல் மிகவும் பிரசித்தம் வாய்ந்தது ,என் நினைவுக்கு எட்டியவரை பெரும் புயல் காலங்கள் தவிர மலட்டாறு பெருகி ஓடியதே இல்லை ..தண்ணீர் தண்ணீர் சினிமா சொல்லும் கதையில் அப்படியே கடற்கரை சீனை பேக் கிரவுண்ட் டில் வைத்தால் ஒப்பிலான் மாரியூர் ஒரிஜினல் கதையாகிவிடும் . நான் ஊர் சென்ற போது தண்ணீர் லாரிகள் வரிசையாக ஊரைச் சுற்றி சுற்றி வந்து சிண்டெக் டேங்கை நிரப்பி க் கொண்டிருந்தன.. ஊர் கூடி ஊருணிக்கு பாத்தி அமைக்கலாம் ஆனால் ..
இப்போது நாலாம் தலைமுறை இளையர்கள் கலர் துண்டுகளுடன் அரசியலில் களம் காணதுடிப்புடன்இருக்கிறார்கள் ..காத்திருக்கிறார்கள் கிராம மக்கள் .எல்லையற்று பரவியிருக்கும் உடைமரங்கள், மனதோடு ஒட்டிக்கொள்ளும் கடல் காற்றின் உப்பு மன்னார் வளைகுடாவின் கடற்கரை ஓரக் கிராமங்களின் ரேகைகள் அனைத்தும் கடலும்,கடல் சார்ந்த நிலமும் என்று நெய்தலின் தொன்மைக்கு அழைத்துச் செல்லாமல் வறட்சியும், வறட்சியின் அழகியலும் என்று புதுவித நிலத்திணைக்குள் அடங்கி விட்டன ஒப்பிலான் , மாரியூர் ,முந்தல் ,வாலி நோக்கம் கிராமங்கள் அவைகளின் உயிர்ப்பாக கரை வலை இழுக்கும் மீன் பிடிதொழிலாளர்களும் ,பனை மரத் தொழிலாளர்களும் , பிழைப்புக்காக புலம்பெயர்ந்து சென்று ஆண்டுகள் இடைவெளியில் வந்து போகும் சபுராளிகளும் கலந்த கலவையான கிராமச் சூழல் ,50 களில் கரமடி வலை இழுத்த முன்னோடிகளில் சிலரே இப்போது மிஞ்சியுள்ளனர் , நான் சிறுவனாக இருந்தபோது வீட்டுக்கு ஒரு மால் முடிக்கும் கம்பு தாழ்வாரத்தில் சொறுகப்பட்டிருக்கும் ,வாரம் ஒரு முறை கடலாடியிலிருந்து நூல் கொண்டு வரும் ஆட்கள் பின்னிய வலைகளை திரும்ப எடுத்து தோளில் சுமந்து செல்வார்கள் ,கால்களில் இடுக்கிக் கொண்டு சரட் சரட் ஓசையுடன் அனாயசமாக என் ,அம்மம்மா மால் முடிக்கும் வேகமும் நூல் வரும் கிழமைக்காக அடுத்து காத்திருப்பதும் ,அப்போது ஊர் கூடி இழுத்த கரமடி வல்லங்களும் இன்று காட்சிப்பொருட்களாகிவிட்டன ,மடி ஏறிய மீன் கனமாகப் பட்டால் ஊரேசெழித்த காட்சிகளும் ,கடலை வென்றவர்கள் செல்வந்தர்களாக அம்பலக் காரார்களாக இருந்ததும் ..உடை முள் சுமந்த தலை பாரத்தில் தேய்ந்த தாய்மார்களின் பாதச் சுவடுகளையும் இன்றைய இளையர்கள் அறிவார்களா?

செங்காங் முகிழும் முகத்துவாரம்

எப்படி பயணம் செய்தாலும் செங்காங்கில் குடியிருந்தால் மத்திய சிங்கப்பூரைத் தொட அரைமணி நேரம் ஆகும் ,ஆனாலும் செங்காங்கில் குடியேறிய இந்த 10 ஆண்டுகளில் மரங்களும் பூத்துக் குலுங்கும் மலர்களும் நகர நெருக்கடியை மறக்கடித்து பயணக் களைப்பெயெல்லாம் ஓரங்கட்டி விட்டது ,உண்மையில் செங்காங்காங்கை செதுக்கியிருக்கிறார்கள் .முகிழும் முகத்துவாரம் என்று பெயர் வைத்ததில் ஆரம்பித்து , பாபிலோன் தொங்கும் தோட்ட தொன்மத்தை மீள் நினைவு கொள்ளவைக்கும் மிதக்கும் தாவர மேடை பச்சைக் கம்பளத்தில் விரித்த 21 ஹெக்டேர் பூங்காவின் மணி பல்லவம் காலை நேரத்தின் என் பொழுதுகளை தினமும் திறந்து வைக்கிறது . நடையோடு நகரும் ஹைட்ரோபோனிக்ஸ் முறையில் அமைக்கப்பட்ட பாண்டான் இலைக் கூட்டம் வீசும் சுகந்த மணம் பொழுதெல்லாம் என் கூட வருகிறது . மரக் கூட்டத்தின் ஊடே குலை குலையாய் நுங்கு தொங்கும் பனைக்கூட்டங்கள் சிங்கப்பூரில் எங்கும் காணாத அற்புதம் காட்சி.

• 

• 

• 

• 

• 

செங்காங் பூங்கா காட்சிகள்

சிங்கப்பூரில் ஆகப் பெரிதான தீயனைக்கும் நிலையம் ,1400படுக்கைகள் கொண்ட மருத்துவமனை வசதி , டால்பின்கள் முக்குழிக்கும் கற்சிலைப் பூங்கா . இத்தனையும் இருந்தாலும் சிறிய அரைவட்டச் சிறகு ,சாம்பல் பழுப்பு நிறத்தில் கறுப்பு வண்ண கூரான அலகுகளுடன் சுற்றும் வால் கதிர் குருவியும் ,பெரியகண் தட்டானும் பூங்காவின் ஹை லைட் ,கோனி ஐலண்ட் பார்க்கில் ஆரம்பித்து ஜூரோங் லேக் கார்டன் வரை 35 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் ஓடி நிற்கும் வட்டப்பாதை ,காலை நேர நடையில் நம்மோடு சில நேரங்களில் கூடவே வரும் வண்ணத்துப் பூச்சிகள் மனங் கவர் மலர்களைப் பார்த்தவுடன் நம்மைப் பிரிந்து சென்று விடும் இதில் உயரமாக பறக்கும் வண்ணத்துப்பூச்சிகள், தாழ்வாக பறக்கும் வண்ணத்துப்பூச்சிகள், நெடுநேரம் அமராமல் பறந்துக்கொண்டிருக்கும் அதில் மஞ்சள் புல்வெளியாள் வண்ணத்துப்பூச்சி (Common Grass Yellow) உயரமாகப் பறப்பதில்லை. விரைவாகப் பறக்கும் வண்ணத்துப்பூச்சி வகைகளில் ஒன்று. அது அமர்வதைப் பார்ப்பதே கொள்ளை அழகு ,பறந்துக் கொண்டிருக்கும்போது அதன் மேற்புற இறக்கையின் விளிம்பு கறுப்பு நிறத்தில் இருக்கும். அமரும்பொழுது இறக்கையை மடித்து வைக்கிறது.

செங்காங் பூங்கா நடையோரத்தில் பேரரளிப்பூவும் ,நந்தியா வட்டையும் காகிதப் பூவுக்கு இணையாக போட்டி போட்டு கொண்டு பூத்துக் கிடக்கின்றன .என் காலை நடை பெரும்பாலும் ஜாலான் காயூ தூங்கா நகர வீதியின் ஒரு பரோட்டாக் கடையில்தான் பெரும்பாலும் முடிவடைகிறது , ஜாலான் காயு 1930 களில் சிலேட்டர் சாலை அமைக்க காரணமாக இருந்த ராயல் ஏர் போர்ஸ் தலைமை பொறியாளர் மிஸ்டர் உட்டின் மலாய் மொழியாக்க பெயரில்தான் அமைந்தது நான் 90 களில் ஜாலான் காயுவில் உணவகம் நடத்தியபோது அடர்ந்த மரங்களும் ஒத்தையடிப் பாதையில் போக்குவரத்தும் கொண்ட இந்த பகுதி சட் சட்டென்று பரோட்டா தட்டும் ஒலியிலும் காட்டுப்பகுதி சூழலில் தேடி வந்து சாப்பிட வரும் வாடிக்கையாளர்கள் வருகையிலும் எப்போதுமே உயிர்ப்புடன் இருக்கும் ,இதுவரை கேள்விப்படாத பெய்ர்களை தாங்கி நிற்கும் ஜாலான் காயு தெரு க்களின் பெயர்கள் செங்காங்கின் இன்னொரு சிறப்பு மேற்கு சுமத்ராவின் நடன அசைவுகளான Tari Piring – கோப்பை நடனம் Tari Lilin -உருகும் மெழுகுவர்த்தியின் ஆட்டம் Tari Dulang – Tari Zapin –Tari Serimpi என்று இருப்பிட சூழலையும் ,கலாச்சாரத்தையும் கவனத்தில் கொண்டு பெயர் சூட்டியிருக்கிறது நிலப் போக்குவரத்துஆணையம் .ஆங்கர்வெல் ,காம்பஸ் வெல் , ரிவர் வெல் என்று தொடரும் தெரு பெயர்கள் கடலோடிகளை கவனப் படுத்தும் சொற்கள் .1998 ல் சிங்கப்பூரில் Light Rail Transit கட்ட ஆரம்பித்தபோது,ஏதோ வேண்டாத வேலை இவ்வளவு உயரத்தில் இன்னொரு ரயிலா ? என்ற எண்ணம் பலருக்கும் ஏற்பட்டது.ஆனால் புற நகர் பகுதிகளில் புதிய விடுகளில் மக்கள் குடியேறியபோது
LRT பயணத்திலும் அலை மோதும் கூட்டம் .

உயரத்தில் பறக்கும் தொடர் வண்டியிலிருந்து
ஆற்றோரமும் அழகிய பூங்காவும் சூழ செங்க்காங்கை பாருங்கள் அழகு …

சனிக்கிழமை சைவம்

உணவுக்கடையில் கஷ்டமான வேலை சமைப்பதா இல்லை ,எது என்று கேட்டால் ஆர்டர் எடுப்பதுதான் என்று சொல்வேன் . சிலர் சைவம் என்பார்கள். ஆனால் முட்டை சாப்பிடுவார்கள் பால் பொருட்கள் சேர்த்துக் கொள்ள மாட்டார்கள் (Ovo Vegetarian). சிலர் பால் பொருட்கள் சேர்த்துக் கொள்வார்கள். ஆனால் முட்டை சாப்பிட மாட்டார்கள் (Lacto Vegetarian). சிலர் ovo.lacto vegetarian பிரிவு. புலால் உணவுகள் மட்டும் சாப்பிடுவதில்லை என்பார்கள். ஆனால் உணவைத் தேர்ந்து எடுக்கும் சாய்ஸ் நம் யாரிடமும் இல்லை என்பதே உண்மையாக இருக்கிறது. ‘நான் சுத்த சைவம் சீஸ் பரோட்டா கொடுங்கள்’ என்பவர்களுக்கு சீசீல் கலந்திருக்கும். Animal ingredients பெரும்பாலும் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. கேக், குக்கீஸ், சாக்லேட் சுத்த சைவம், என்ற நிலை இப்போது இல்லை. ‘மீன், கோழி சாப்பிடலாம். இறைச்சி சாப்பிட்டால்தான் மாமிச பட்சினி என்று அர்த்தம்.’ என்று அதைக் கடைப்பிடிப்பவர்களும் உண்டு. எதையும் நம்ப முடியாது. மொத்தத்தில் நான் Raw vegetarian என்று வெறுமனே பழங்கள், காய்கறிகள் மட்டும் பச்சையாக சாப்பிட்டு அந்தக் கவலையால் வாழ்நாள் முழுதும் முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு வாடுபவர்களும் உண்டு. இதில் புத்த மதத்தை சார்ந்தவர்கள் வெங்காயம் பூண்டு (Allium family) கூட சாப்பிட மாட்டார்கள்.

ஒருநாள் கடையில் வாடிக்கையாளர் ஒருவர் மிகவும் பரிதாபமாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு பிரதர் , சைவ சாப்பாடு கிடைக்குமா? என்றார் . நான் சூழ்நிலையை அவரிடம் சொல்லி வேண்டு மானால் ‘உருளைக்கிழங்கு தவ்வு மட்டும் கலந்து நூடுல்ஸ் தரட்டுமா?’ என்றேன். சட்டி அகப்பை எல்லாவற்றையும் நன்றாகக் கழுவச் சொன்னார்.  இஷ்டதெய்வத்தை வணங்கிவிட்டு சாப்பிட ஆரம்பித்தார்.அடுத்த நாள் பார்த்தால் அதே நபர் சீனன் கடையில் கருப்புக்கோழி சூப் இறைச்சி கலந்து வெளுத்துக் கட்டிக்கொண்டிருந்தார். நான் அவரைப் பார்ப்பதைக் கவனித்துவிட்டு ‘சனிக்கிழமை மட்டும் நான் சைவம் என்றார். ஈரோடு வட்டாரத்தில் முன்பு நூறு சதவீதம் சைவ முட்டை தயாரிக்கிறோம். Veg egg powder egg yolk, egg albumin. இவை எல்லாமே vegetarian.. ஏனெனில் வெறும்சோயாதான் கோழி உணவு என்ற விளம்பரம் பார்த்திருப்பீர்கள். இதற்குமேனகா காந்தி, அந்த முட்டை என்ன மாங்காய் மாதிரி மரத்திலிருந்தா வந்தது என்று கேட்டார். அசைவம் பழகிவிட்டாலும் அதை மனம் உவந்து தொடர்ந்து சாப்பிட சிலருக்கு எலும்பு மற்றும் அதன் வாடை தடையாக இருக்கிறது என்பவர்களுக்கு Advanced Meat Recovery மூலம் இறைச்சியின் தன்மையே இல்லாத இறைச்சிகள் உருவாக்கப்படுகின்றன. மிருகங்களின் சதைகளை நவீன முறையில் பிரித்து, வாடை போவதற்கு அம்மோனியா கரைசலில் முக்கி எடுத்து தருவதுதான் இந்த முறை.

அசைவம் சாப்பிட்ட அனுபவம் வேண்டும். ஆனால் சைவக்கொள்கைக்குப் பங்கம் வந்துவிடக்கூடாது என்பவர்களுக்காக, fake meat, moke meats, seiten sandwitch,vegie dogs, morning star burger, fake sausage fake ribletts என பல வடிவங்களில் மார்க்கெட்டில் விடுகிறார்கள். இவை சுவையில் அசைவம். ஆனால் சுத்த சைவம். பனீர் ஸ்லைஸ் போல கெட்டியாக்கப்பட்ட சோயா சாறு, கோதுமை, பார்லி போன்ற தானியங்களிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட புரோட்டீன் போன்றவையே இதற்கு மூலப்பொருட்கள்.
பலர் தங்கள் விருப்பங்களை விட்டுக்கொடுக்கும் விஷயங்களின் பட்டியலில் பெரும்பாலும் உணவுகள் இடம்பெறுவதில்லை. சிலருக்கு உணவுகளில் தங்கள் சாய்ஸை வெளிப்படுத்துவதில் எந்தச் சூழ்நிலையும் தடை இல்லை. சிறையில் தன் கடைசி நாட்களை எண்ணிக் கொண்டிருந்த சதாம் தனக்குப் பிடித்த Kelloggs Raisin crunch cereal கேட்டு கோபப்பட்டாராம்.போட்டி நடக்கும் தினங்களில் சிக்காகோவில் உள்ள அறுவைக் கொட்டடிக்குச் சென்று பச்சை இரத்தம் குடித்தால்தான் அமெரிக்க குத்துச்சண்டை வீரர் Jo. Lois க்கு மூடு வருமாம். ரஷ்ய நாவலாசிரியர் Veladimir nabakov தினமும் ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி பிடித்து சாப்பிடு வாராம். பாதாமும் சீசும் கலந்ததுபோல் ஒருவகை சுவை இருப்பதாக அவர் சொல்வாராம்.

விடாப்பிடியான விருப்பம் மட்டுமல்ல, உணவைப் பற்றிய பேச்சுக் களும் சரித்திர முக்கியத்துவம் பெற்றுவிடுகின்றன. விவசாயிகள் ரொட்டி கிடைக்காமல் பட்டினி கிடக்கிறார்களே என்று முறை யிட்டதற்கு, ஏன் கேக் சாப்பிட வேண்டியதுதானே?’ என்று பிரான்ஸ் அரசி Marie Antoinette கமெண்ட் அடித்ததைப் படித்திருப்போம். அந்த வார்த்தைகள் பிரெஞ்சு புரட்சி வெடிப்பதற்கும் அவர் கில்லட்டினில் கொல்லப்படுவதற்கும் காரணமாகிவிட்டது. உணவில் ஆட்சி யாளர்கள் கைவைத்தால் அரசியலில் மக்கள் தலைகீழ் மாற்றங்களைக் கொண்டு வந்துவிடுவார்கள் என்பதற்கு வரலாற்றில் பல சம்பவங்கள் உண்டு. தேயிலைக்கு அரசு வரி விதித்த சம்பவம் அமெரிக்காவில் பெரும் போராட்டத்திற்குத் தூண்டுகோலாக அமைந்தது. 19ஆம் நூற்றாண்டில் உருளைக்கிழங்கு பயிர்களில் பரவிய நோய் அயர்லாந் தின் அரசு மாற்றத்திற்குக் காரணம் ஆனது என்பார்கள்.

அரசியல்வாதிகளுக்கு சமூகத்தில் ’உங்களில் ஒருவன் என்று காட்டிக்கொள்வதற்கு ஒரு மிகப்பெரிய சவாலாக உணவு விளங்குகிறது. ஏழைகள் சாப்பிடும் உணவை சாப்பிட்டுத்தான் அவர்களின் பிரதிநிதியாகக் காட்டிக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. சமபந்திவிருந்து, குடிசையில் புகுந்து சாப்பிடுவது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் மேலை நாடுகளிலும் வேறு விதமாக நடக்கிறது. புஷ் வாக்கு சேகரிக்கும்போது பர்கர் ஆடு மாடு சாபொஇடுவது மாதிரி சிலநிமிடங்கள் அசை போட்டுச் சாப்பிடுவாராம். ஏன்? இப்படி சாப்பிட்டால்தானே தொலைக்காட்சிகள் கூடுதல் நேரம் அவரைப் படம் பிடிக்கும்.
உணவுகளின் மீதான தன்னை மீறித்தனம் பல வகைகளில் வெளிப்படுவதை மறைந்த எழுத்தாளர் ஞானி என் கடைக்கு வந்திருந்தபோது கேட்டேன் ,எனக்கு உங்க கடையில் எது சைவம் என்று நினைக்கிறீர்களோ ,அதைக் கொடுங்க போதும் என்றார் ,தனது தோள்பட்டையில் மனைவியின் படத்தை ஆசையாக வரைந்தபோது, அதோடு lamb chop படத்தையும் வரைந்து வைத்தாராம் மீசைக்கார ஓவியர் Salvodor Dali. ஏன் என்று கேட்டதற்கு, ‘எனக்கு மனைவியும்   பிடிக்கும், lamb chopம் பிடிக்கும் என்றாராம் .

அன்னப் பறவை

நான் இப்போதெல்லாம் நண்பர்களுடன் விருந்துண்ணவெளியில் செல்லும் போதும் என் உணவகத்திற்கு வரும்வாடிக்கையாளர்களிடமும் உணவின் சுவை பற்றி பேசுவதுகுறைந்து அதன் நிறம், மணம், தயாரிப்பு பூர்விகம் பற்றிபேசுவதாக நண்பர்கள் குறைபட்டுக் கொள்கிறார்கள். எனக்கே அப்படித்தான் தோன்றுகிறது. ஆனால் நுகர்வுப்பண்பாட்டில் புதிய அசைவியக்கமாக மாறிவரும் உணவுப்பயன்பாடு மற்றும் கலாச்சாரம் பற்றி நான் தேடி தேடி அலைந்து சேகரித்தசெய்திகளை
பகிர்ந்து கொள்ள வாய்ப்புக் கிடைக்கும்போதெல்லாம் விட்டுக் கொடுப்பதில்லை, அதன் பூர்வீகத்தையும் வந்து சேர்ந்த காரணங்களையும் பற்றி பேசித் தீர்க்கிறேன். சமூகத்தின்விருப்பங்கள் மதிப்பீடுகள், உணவு உண்ணுதலின் வழி பெரும் மாறுதல்களை சந்தித்துக்கொண்டிருப்பதை நான் சந்தித்த பலதரப்பட்ட மனிதர்களின் வாழ்க்கை சூழலிலிருந்து அறிந்துகொள்ளும்போது உணவின் பாதை தான் பயணித்த தடங்களில் எத்தனை விதமான சுவடுகளை கால இடைவெளியற்று சென்று திரும்பும் இடங்களின் தொன்மங்களையும் சேர்த்து மீண்டு வந்திருக்கிறது என்பதை நான் விவரித்து சொல்லும்போதெல்லாம் தட்டில் இருக்கும் உணவோடு என் நண்பர்களும் சேர்ந்து பயணிப்பதை கண்டு உணர்ந்திருக்கிறேன்.

கடந்துபோன வாழ்க்கையில் இரண்டு விஷயங்களுக்காக ஏக்கப்பெருமூச்சு எப்போதும் இருந்து கொண்டேயிருக்கிறது.கவலைகளற்ற குழந்தைப் பருவம் மற்றொன்று என்றும் வாசம்வீசும் நம் குடும்பச் சமையல் இவைகள் நாம் எங்கு புலம்பெயர்ந்து சென்றாலும் கூடவே வருகின்றன. அவைகள் நமதுமரபின் வேர்களில் நின்று நம் பண்பாடுகளில் ஆலமரமாய்துளிர்த்து நிற்கின்றன,அற்றுப் போகத் தொடங்கியுள்ள பலபண்பாட்டுக் காரணிகள் எங்காவது ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும்உணவுக் கலாச்சாரத்தில் மீண்டும் முளைக்க ஆரம்பிப்பதைபல சமயங்களில் உணர்கிறேன், என் வீட்டிற்கு வரும் சீனநன்பணுக்கு மீன் பிரியாணி என்றால் கொள்ளை ஆசை Tenggiri மீன்தான் அதற்குப் பொருத்தமானது பச்சைமிளகாயும் கொத்தமல்லியும் சேர்த்து மசாலா கலவையில்செய்து கொடுத்த அந்த பிரியாணியின் பூர்விகம் மொகலாயர்களின் வழியாகஉலகமெல்லாம் சுற்றித்திரிகிறது, அதன் வாசம் சீனநண்பன் என்னை நினைக்கும் போதெல்லாம் திரும்ப திரும்பவருவதாகச் சொல்கிறான், மலாய்க்கார நண்பர்கள் வீட்டிற்குச்செல்லும் போதெல்லாம் “அஸ்ஸாம் படாஸ் அஸ்ஸாம்படாஸ் என்று எனக்கு அவர்கள் பரிமாறும்போது கேரளாவின் செம்மீன்சோறு வாசனை அவர்களின் விருந்தோம்பலுடன் கலந்து அங்கு வியாபித்திருப்பதை உணர்ந்திருக்கிறேன் .சீனத் தந்தைக்கும் ஜப்பானிய அம்மாவுக்கும் பிறந்த நண்பன் Sueching Hassimotto, தம்பதிகள் வீட்டிற்கு விருந்துண்ணச் சென்றபோது அவர்கள் சூசி ரைஸில்செய்து தந்த ஸ்ப்ரிங் ரோல் மலேசிய ஜப்பான் கலப்பால்உருவான குழந்தை என்று நான் சொன்னபோது “அப்படியா இது எங்கள் பெற்றோர்கள் கற்றுக்கொடுத்த குடும்ப உணவு என்றார்கள் .முப்பது ஆண்டுகளாக சிங்கப்பூரிலிருக்கும் நான்
சீன நண்பர்களின் இனக் குழுக்களை அடையாளம்கண்டு கொள்ள வெகு நாட்கள் ஆனது. இளையர்களிடம் எந்த அடையாளமும் கண்ணுக்குத் தெரியாது , ஆனால் வயது 50 க்கு மேல் உள்ள சீனர்களிடம் குறைந்தபட்சம் அவர்கள் உணவில் எதிர்பார்க்கும்சில அடிப்படைகளை வைத்தே எனக்குஉங்களைத் தெரியும் என்று அவர்களிடம் பெருமிதமாகச் சொல்லி அவர்களைத் திகைக்க வைப்பேன்.தியோச்சா இனத்தவருக்குபச்சைக் காய்கறிகளும் லைட் சோயாசாஸும்மிகவும் பிடித்தமான உணவுகள் ஆவியில் வேக வைப்பதுஅவர்கள் குடும்ப வழி வந்த வழக்கம் ஹக்காவுக்கு கறி அடர்த்தியாக இருக்க வேண்டும், யாராவது நண்பர்கள் அங்காடிக்கடைக்கு “தே “சாப்பிடக் கூப்பிட்டால் YangTaufoo தேடிதேடி எடுத்துத் தட்டில் வைக்கும்அவர்களின் லாவகத்தில் லயித்து நீங்கள் ஹக்காவா என்று கேட்டு அதிரவைத்திருக்கிறேன் சிக்கன் ரைஸ் என்றால் ஹென்னஸிதான். அங்காடிக் கடைகளில் அவர்களின் லாவகமான கோழி வெட்டையும் தேங்காய் சோற்றின் மேல் அவைகளை செதில் செதிலாக அடுக்குவதை பார்த்துக்கொண்டேயிருக்கலாம் ,இவர்கள் அனைவருமே விரும்பும் சில உணவு வகைகள் இருந்தாலும் பரோட்டாவுக்கு தால்ச்சாதான் பெஸ்ட் என்று அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்டுத் திகைத்துப்போயிருக்கிறேன் .சிங்கப்பூரில் எந்த பரோட்டாக் கடையில் கறி அடர்த்தியாக இருக்கும் என்பதை சிலர் விரல் நுனியில் வைத்திருக்கிறார்கள் .

வெகுசன மக்களின் கூட்டு மன நனவிலியிலிருந்து மரபார்ந்தஉணவுகள் மறைந்து வரும் வேளையில் வட்டாரஉணவுகளின் வரலாற்றை நாம் அவ்வப்போது பேசித்தான்ஆக வேண்டும் ஆனால் அது உலகமெல்லாம் சுற்றி வந்து வாழைக்காய் பஜ்ஜி ,ஜப்பானில் மீன் உள்ளேவைத்த தம்புராவாகவும் சிங்கப்பூரில் ஊடான் வைத்தரோஜாக்காவும் இந்தோ மலாய் ஜப்பானியக் கலப்பாக நம்மை வியக்க வைக்கிறது .

ஹரிராயாவுக்கு பிரியாணி விருந்து கொடுத்தஎனக்கு ஹலால் நண்டு எங்கு கிடைக்கும் என்று தேடித் தேடிகூட்டிச் சென்று விருந்து கொடுக்கும் சீன நண்பர்கள் அன்று மட்டும் எனக்காக மதுபாட்டில்களை ஒதுக்கி வைத்து விட்டுதக்காளி சாறு மிளகாய்ச் சாறு, எலுமிச்சை சாறு மற்றும்முட்டை கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட செஞ்சிவப்பு நிறஓட்டுக்குள் மறைந்திருக்கும் சிங்கப்பூரின் தேசிய உணவுசில்லிக் கிராப்பை அரிசிச் சாதத்துடன் எனக்குவிருந்தாக்கும்போது தன் கவிதையால் நுகர் வின்பத்தை தீவிரமாக காதலித்த மிங் வம்சத்தின் ஜாங் டாங் என்பவரின் கவிதை வரிகள் என் நினைவுக்கு வருகின்றன.

“ஆற்று நண்டுகளைச் சுவைக்க ஒன்று கூடும் நண்பர்களே !!சாப்பாட்டுத் தட்டு அளவுக்குப்பெரிதாக மேல் நோக்கி வளைந்து இளஞ்சிவப்புவண்ண விரல் நகங்கள் மடக்கிய நண்டுகள் உள்ளங்கையை ஒத்திருக்கின்றன . .

கால்களுக்கு உள்ளிருந்து வெளிப்படும் சதை மண்புழுவைப்போல வழவழப்பாகத் தென்படும் ஓட்டுக்குள் பிசுபிசுப்பானசதை பச்சைக் கால்களுடன் சதைத்துண்டுடன் ஒட்டித்தென்படுகின்றன உப்பிட்டுக் கொத்திய வாத்துக்கறி பாலில்சமைத்த ஆரஞ்சு வண்ண முத்துக்களைப் போலஒயினில் மிதக்கும் ரத்தச் சிவப்பு சாரில் ஆக்கியமுட்டைக்கோஸ்தான் இந்த நண்டுக்க் கறிக்கு சாலப் பொருத்தம், “

உருப்படியாக படிமமும் யதார்த்தமும் ஒத்துப் போகும்
கவிதை .

சமைத்தல் உன்ணுதல், சைவம் / அசைவம், சாதாரன உணவு / பெரு விருந்து உணவு /விருப்பம் விலக்கம் புனிதமானது புனிதமற்றதுஎன்று எண்ணற்றக் கூறுகளின் தொகுப்பை சிங்கப்பூர் உள்வாங்கி அதை மறு உருவமாக்கி தன்அடையாளத்துடன் வாழை இலை போட்டு மீ கோரிங் பரிமாறுவதில் பார்க்கிறேன் .
மண்பாண்டத்தில்செய்யப்படும் கிளேபாட்ரைஸ் சாப்பிட்டிருக்கிறீர்களா அரிசிமுழுதும் வெந்த பிறகு கோழி, சீனக்காளான்கள்லோட்கியாஸ் எனப்படும் சீனக் கொத்துக்கறி சோயாசாஸ்நல்லெண்ணெய் கலந்த கூட்டுக்குக் கலவையில் கறுப்பும் வெளுப்பும் கலந்த கிளேபாட் ரைஸ் ஸ்பெயின் நாட்டவரின் பெயல்லா உணவுகளை சாப்பிட்டவர்களுக்கு ஒன்று போல தெரியும் .

கோழிஇறைச்சியை அரைத்து அத்துடன் அரிசிச்சாதம் பாதாம்மற்றும் சர்க்கரை சேர்த்துச் செய்யப்படும் சிரியாவின் உணவுமூன்று நிறத்தில் இருந்ததாக உணவு வரலாற்றுஆய்வாளர்கள் கூறுகிறார்கள் பச்சை நிறத்துக்குகொத்தமல்லித் தழையும் மஞ்சளுக்கு குங்குமப்பூவும், அரைத்த பாதாமுக்கு வெள்ளை நிறமும் என்று கலந்து கட்டிவண்ணம்’ சேர்த்திருகிறார்கள், கோழி ஈரல் பழுப்பு வண்ணத்திற்கும் முட்டையின் மஞ்சள் கரு தங்கநிறத்திற்கும் குங்குமப்பூ பொன்நிறத்திற்கும் என்று வண்ணச் சேர்க்கை நிகழ்ந்திருக்கிறது .

சிலுவைப் போராளிகளிடையே பிரபலமான தங்க நிற உணவுகள் தங்கம் மற்றும் வெள்ளி ஆகியவைநோய்களைத் தடுக்கும் என்ற ரசவாதத்தில் ஆர்வம் காட்டியநபர்களின் அந்த ஆர்வம் இப்போது சைனாடவுன் முழுதும் செக்கச் சிவப்பாய்,மலாய்க்காரர்களின் பச்சை நீலம் கலந்த குவேக்காளாய் இந்திய முஸ்லிம் கடைகளில் ரோஜாக்காய் சிங்கப்பூரில் கண்ணில் பசிஎடுத்தவர்களின் விருப்பத் தேர்வாய் மிளிர்கிறது .

சர்க்கரை பதனிக் கொழுக்கட்டை எருக்களம்கொழுக்கட்டை இடியாப்ப பக்குவத்தில் பிழிந்த மாவின்நடுவே பாசிப்பயறு வறுத்து அவித்து தேங்காய் சேர்த்துமறைத்து அவிக்கும் மோதகம் போன்ற சங்க கால உணவுகள் சிங்கப்பூர் அங்காடிக்கடையில் அரிசி மாவில் இறால் மற்றும் கருப்புக் காளான்களை உள்ளேவைத்து அவித்து எடுத்த அரை வட்ட கரி பஃப் சூன் கூவேவின் உருவில் உலா வருகின்றன.
புளி மண்டி, புளிக்கரைசலின் என் பால்ய ருசி கோழித்துண்டுடன்இஞ்சி, பூண்டு, மல்லி சீரகம், லெமன் கிராஸ் கலவையில் தேங்காய்ப்பால் சேர்த்து செய்த இந்தோனேஷிய சோத்தோஆயம் சாப்பிடும்போது மீண்டு எழுகிறது .

உணவு வரலாற்று ஆசிரியர் பென் ரோஜர்ஸ்
மொழியைப் போலவே உணவுப் பயணமும் சேரும் இடங்களில் சேர்ந்து ஒன்று இன்னொன்றாக ஆவதும் இல்லாமல் போவதுமாக இயங்கிக் கொண்டேயிருக்கிறது என்கிறார் .என்னுடைய உணவுத் தேடலில் பல நாடுகளில் ருசி பார்த்திருக்கிறேன் ,சிங்கப்பூரில் வந்து கலந்த உணவுகள் ஆயிரம் அவற்றின் தனி தன்மை மாறாமல் இன்னும் இருப்பவை புறப்பட்ட இடத்தில் இப்போது இருப்பதைவிட இன்னும் சிறப்பாக இருக்கிறது என்று சொல்வேன் .துல்லியமான உணவுப் பிரியர்கள் சிங்கப்பூர் தீவெங்கும் நிறைந்திருக்கிறார்கள் அவர்களின் சுவை நாக்குகள் ருசி அறியும் அன்னப் பறவை.
அன்னம் (சோறு)

அயல் பசி

சிப்பி உணவுகள் சாப்பிடவேண்டுமெனில் கடை தெரிந்தால் மட்டும் போதாது. அதை ஏற்கனவே ருசி பார்த்த, அதன் வகைகள் அறிந்த நண்பர் வேண்டும். இருவோட்டுடலிகள் சிப்பி மட்டி இவைகளை சிங்கப்பூரில் எனக்கு அறிமுகப்படுத்தியவர் நண்பர் ஹாஜாமுகைன். அவர் ஆர்டர் செய்துவிட்டால் தைரியமாக நாம் காரியத்தில் இறங்கலாம். சிப்பியை முள் கரண்டியால் திறக்கும்போது இலகுவாகத் திறந்து வழிவிடவேண்டும். கதவை அடைத்துக் கொண்டு திறக்கமாட்டேன் என்று அடம்பிடித்தால் அது ஏற்கனவே கெட்டுப்போனது. சிப்பிகளை சமைப்பதற்கு முன்பே உப்பு நீரில் நன்றாக அலசி எடுத்து வினிகர் அல்லது எலுமிச்சை சாறு கலந்த தண்ணீரில் முக்கி எடுப்பார்கள். அப்போது உயிரோடிருக்கும் சிப்பி கதவைத் திறந்துகொண்டு எட்டிப்பார்க்கும், ஏற்கனவே இறந்து விட்டது திறக்காது. உடனே அதை Discard பண்ணிவிடுவார்கள். சிப்பி மட்டுமல்ல ஊடான், நண்டு இவைகளிலும் ஹாஜா எக்ஸ்பர்ட்.

ஊடான் வாங்கும்போது அது தன் தகுதிக்கு மீறி பளபளவென்று மினுங்கினால் அதில் STPP (Sodium Tripoly Phosphate) கலந்திருக்கிறது என்பார். அதோடு சமையல் செய்தால் உப்பு தூக்கலாக இருக்கும். அதேபோல் அதன் தலையும், உடலும் இணைக்கும் பகுதியில் மஞ்சளாக இருந்தால் அது கெட்டுவிட்டது என்பார். தென்கடற்கரையோரங்களிலிருந்து சென்னை மற்றும் அயல் நாடுகளுக்குச் செல்லும் இறால் மீன்கள் மீது கார்ப்பெட் கிளீன் செய்யும் ரசாயனம் மற்றும் Caustic Soda கலந்த கலவையைத் தூவி விடுவார்கள் என்று கேள்விப் பட்டிருக்கிறேன். நண்டு வாங்க வேண்டுமெனில் ஆண் நண்டுக்கு காலிலும், பெண் நண்டுக்கு தலையிலும் சதைப்பற்று இருக்கிறதா என்று புரட்டி எடுத்துவிடுவார்.

என் புத்தக வெளியீட்டு நிகழ்ச்சியில் ஒரு கவிதை சொல்லிக் கூட்டத்தினரை அசத்திய ஹாஜாவைக் கையோடு கூட்டிக் கொண்டு மனுஷ்ய புத்திரனுடன் கடற்கரைக்கு வந்துவிட்டோம். கடல் உணவுகளை ஹாஜாவே ஆர்டர் செய்தார்.
Sea Bassலிருந்து தொடங்கினோம். Sea Bassஇல் 100 வகையான இனங்கள் உள்ளன. கோழி இறைச்சி வகைகளை வகைக்கு ஒன்றாகப் பெயர் சொல்லி அழைப்பதில்லை. ஆனால் மீனில் அத்தனை வகை களும் உணவகங்களில் மெனுகார்டில் உள்ளன. சிப்பி உணவு Oysterஐ கையோடு எடுத்துவந்தார். ஆனால் மனுஷ் சிப்பியைத் தொடவில்லை. அவருடைய தம்பி அபு கொஞ்சம் டேஸ்ட் பண்ணி னார். Ôஎப்படி இருக்கிறதுÕ என்றேன். ‘சூப்பர்’ என்றார் அபு. ஆனால் சிப்பி இரண்டு மூன்று சாப்பிட்டால் சுவை மட்டுப்படாது. அதை ஒரு மூன்று டஜன்களாவது உள்ளே தள்ளவேண்டும். அதற்குத்தான் அது Gross (144) கணக்கில் ஆர்டர் செய்யப்படுகிறது.

Oyster – மட்டிகள் இந்தியாவில் ஒரு உணவாக சாப்பிடப்படுகிறதா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் மேலைநாடுகளில் ஒரு முழு சரிவிகித உணவாகச் சில நாடுகளில் சாப்பிடுகிறார்கள். அமெரிக்க முன்னாள் ஜனாதிபதி ஆப்ரஹாம் லிங்கன் தன்னுடைய இலியானோஸ் வீட்டில் கொடுக்கும் அனைத்து விருந்துகளிலுமே வெறும் ளிஹ்stமீக்ஷீ மற்றும் மட்டிகள் கலந்த உணவுகள் இருக்குமாம். Oyster ‘R’ எழுத்து உள்ள மாதங்களில் மட்டுமே சாப்பிடவேண்டும் என்ற விதி ஏற்படுத்தியிருந் தார்கள். மற்ற மாதங்களில் அவை வெப்பத்தால் சீக்கிரம் இறந்துவிடு மாம். இது குளிர்சாதனப்பெட்டி கண்டுபிடிக்கும்வரை நீடித்தது.

அமெரிக்க கவிஞர் M.F.K.Fisherä ‘‘Poet of the Appetite” என்று சொல்வார்கள். Oyster உணவைப் புகழ்ந்து பல கவிதைகள் எழுதியிருக் கிறார். Oyster அதிக துத்தநாக சத்து, ஒரு டஜன் சிப்பியில் 110 கலோரிகள், A,B,B2,C,D, கால்சியம், அயோடின், இரும்புச்சத்து, பாஸ்பரஸ், மேக்னீசியம், சல்பர், ஒமேகா-3 என்று கலக்கலாக சத்துக்கள் நிறைந்துள்ள உணவு. ஊரில் எப்படிப் புழக்கத்திற்கு வராமல் போனது என்று தெரியவில்லை.
திடீரென்று ஹாஜாவைக் காணவில்லை. போனில் பிடித்தேன். ‘அப்லோன்’ வாங்க அலைந்துகொண்டிருப்பதாகச் சொன்னார். நாங்கள் சென்ற நேரத்தில் ‘அப்லோன்’ கடை மூடிவிட்டார்கள். நான் ஹாஜாவிடம் ‘‘சிப்பி உணவையே யாரும் சாப்பிடவில்லை. ரிஸ்க் எடுக்கவேண்டாம்Ó என்று டேபிளுக்கு அவரை வரவழைத்து விட்டேன். அப்லோனைப் பச்சையாகச் சாப்பிட்டால்தான் ருசி. அது மனிதக் காது மாதிரியான உருவில் இருக்கும். அது கடலின் ஆழத்தில் ஊர்ந்துகொண்டிருக்கும்போது மேலிருந்து பார்த்தால் ஏதோ குட்டிப் பாறை ஊர்ந்து செல்வதைப் போல் இருக்கும். அப்லோன் கிடைக்காமல் ஆஸ்திரேலியாவிலிருந்து சீனர்கள் இறக்குமதி செய்கிறார்கள். நாங்கள் பதம் பார்த்த பல வகையான மீன் வகைகளைப்பற்றி மனுஷ்ய புத்திரனிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். பல வருடங் களுக்கு முன்பு ஒரு உல்லாசப் படகு வாங்கி நாங்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த பகுதிக்கு வந்து ஒரு ரவுண்டு அடித்து இந்தோனேஷியா செல்வதைப் பற்றியும் மனுஷிடம் சொன்னோம். ‘அடடா, நான் சிங்கப்பூருக்கு வருவதற்கு முன்பே விற்றுவிட்டீர்களே’ என்று சொன்னார்.
என் நண்பர்களின் படகுப் பயணத்தில் வகைவகையான மீன் களையும் அதுவரை நான் சாப்பிடாத லாப்ஸ்டர் வகைகளையும் ருசி பார்த்துவிட்டுத் திரும்புவோம். சில சமயங்களில் மூன்று நாட்கள்கூட ஆகிவிடும். தாய்லாந்து எல்லையைத் தொட்டுத் திரும்பும்போது ஒரிஜினல் குருப்பர் இன மீன்களை வாங்கி வருவோம். பெரும்பாலும் BASA இன மீன்களே குருப்பர் என்று சிங்கப்பூரில் சில இடங்களில் விற்கிறார்கள்.
சிங்கப்பூரில் ‘எலுமிச்சை சட்ட விதி’ என்ற ஒரு சட்டத்தை அமலாக்கி இருக்கிறார்கள். ஒரு பொருளை Retailer இடம் வாங்கி அது பழுதாக இருந்தால் சட்டப்படி புதுப்பொருள் அல்லது அதற்கேற்ற நஷ்ட ஈட்டுத்தொகை கொடுக்கவேண்டும். தவறினால் வழக்குத் தொடரலாம். ஆனால் உணவுப்பொருட்கள் மற்றும் சேவைத் துறைகளுக்கு மட்டும் இது பொருந்தாது. என் நண்பர் நட்சத்திரவிடுதி சமையல்காரர். சனி, ஞாயிறு தவிர மற்ற நாட்களில் இரவு உணவுக்கு கடைக்கு வந்துவிடுவார். அவருக்கு சீனர்கள் இப்படி அருகிவரும் உணவுகளைச் சாப்பிடுவது பற்றி அங்கலாய்ப்பாக இருக்கும். உண்மையில் கடல் உணவுகளின் எதிர்காலம் சீனர்கள் கைகளில்தான் இருக்கிறது. அவர்கள் உலகில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மீன்களை சாப்பிடு கிறார்கள். அதற்கு முக்கிய காரணம், 400 மில்லியன் சீனர்கள் கடற்கரையோரம் வாழ்கிறார்கள். இது ஜப்பானின் ஜனத்தொகையைவிட நான்கு மடங்கு அதிகம். Yangtze ஆற்றிலிருந்து நீர் மின்சாரம் எடுத்தது போக மீதி வெளியாகும் பாஸ்பரஸ், நைட்ரஜன் கலந்த தண்ணீர் ஜப்பான் கடல் நீரில் கலந்து ஜெல்லி மீன்களை உருவாக்குகின்றன. அவைகளின் படையெடுப்பால் மற்ற கடல் உணவுகள் பாதிக்கப்படுகின்றன என்று ஜப்பான் சீனாவிடம் முறையிட்டது. உடனே சீனா அப்படி உற்பத்தியாகும் ஜெல்லி மீன்கள் அனைத்தையும் கொள்முதல் செய்து சாப்பிடத்தக்க உணவாக ஜெல்லிகளையும் உணவு லிஸ்ட்டில் சேர்த்துவிட்டது. ஜெல்லி மீன்களில் ருசி இருக்காது. ஆனால் ஏதாவது ஒரு பொருளுடன் சேர்க்கும்போது அதன் ருசி அபரிதமாகிவிடும். வேக வைத்தவுடன் ரப்பர் மாதிரி ஆகிவிடும். சொயபீனில் சர்க்கரை கலந்து இதைத் தொட்டுக் கொண்டு சாப்பிடுவார்கள்.

இப்படியே எல்லாவற்றையும் சாப்பிட்டுக்கொண்டே போனால் இயற்கை அதைத் தானாக சமன் செய்துவிடும் என்று தாமஸ் Huxley என்ற தத்துவ விஞ்ஞானியின் கூற்று சென்ற நூற்றாண்டில் காலாவதியாகிவிட்டது. ஐரோப்பியக் கண்டத்தில் மூன்றில் இரண்டு மடங்கு மீன்கள் பிடிக்கப்பட்டுவிட்டன. ஆழ்கடலில் மீன்பிடிக்க ஏதுவான தொழில்நுட்பமும் எரிபொருளுக்குத்தான் கேடாக அமைந் தது. 1988லிருந்து ஒவ்வொரு வருடமும் அரை மில்லியன் டன் மீன் பிடிப்பு உலகளவில் குறைந்துகொண்டே வருகிறது. ஓஸோனில் விழுந்த ஓட்டையைக் குற்றம் சொல்ல என்ன இருக்கிறது. மீன்கள் அழிவிற்கு அவைகளை அதிகம் வேட்டையாடி உண்பதுதான் காரணம் என்கிறார்கள். என் நட்சத்திர விடுதி நண்பர் உலக மாநாட்டு நிகழ்ச்சிகளில் சமைக்கப்படும் மீன் வகைகளைப் பட்டியலிட்டார்.

ஸ்காட்லாண்ட் சால்மன்
கோவாவின் வாவல் மீன்
இந்தியக் கடலில் பிடிபடும் Bourgeois Snapper
இந்தோனேஷியாவின் கிளி மீன்
ஜமைக்காவின் Tikpia என்ற வளர்ப்புமீன்

எப்போதாவது ஸ்பெஷல் ஆர்டரில் Nepoleon Wrasseசமைப்பார் களாம். சாதாரணமாக 6 அடி 400 பவுண்டு எடை வரை வளரக்கூடிய மீன் இனம் முக்குளிப்பாளர்களுடன் நெருங்கிப் பழகி சில சமயங்களில் வளர்ப்பு நாயைப் போல் பின்தொடர்ந்து வருமாம். இதன் உதடுகள் சீன உணவகங்களில் அதிக விலைக்கு விற்கப்படுகின்றன.
மீனைப்பற்றி விரிவாகப் பேச அந்த நட்சத்திர விடுதி நண்பர் இன்னொரு சீன நண்பரை எனக்கு அறிமுகப்படுத்தினார். அவர் என்னிடம் பேச்சை ஆரம்பிக்கும் முன்பாக மிஸ்டர் Why are Fish so thin?’’ என்று கேள்வி கேட்டார்.

நான் யோசிப்பது போல் பாவனை செய்ததைக் கண்டுகொள்ளாமல் அவரே Because They Eat Fish என்றார். அடுத்து ஒரு கேள்வி என்றார். எனக்கு எக்கச்சக்கமாக மாட்டிக்கொண்ட Feeling வந்துவிட்டது.‘Fisherman OK, ஏன் Fisher Woman இல்லை’என்றார். இப்படியே அவர் கேள்விகளாக கேட்டாலும் என்னுடைய கேள்விகளுக்குப் பல சுவாரஸ்யமான பதில்கள் அவரிடமிருந்தன.

இந்நூலை கிண்டிலில் வாசிக்க

https://www.amazon.in/dp/B08PZDGB66/ref=cm_sw_r_wa_awdo_t1_Hiy8FbMK9M1WT